Φανόν, Φραντς

(Fanon, Φορ-ντε-Φρανς 1925 – Ουάσινγκτον 1961). Μαρτινικάνος συγγραφέας. Μιγάς, εγγονός σκλάβων, αφιέρωσε τη ζωή του στη μάχη για την ανεξαρτησία του Τρίτου Κόσμου. Σπούδασε ιατρική και ψυχολογία στη Γαλλία και στη συνέχεια πήγε στην Αλγερία, όπου συνεργάστηκε ως γιατρός με το Μέτωπο Εθνικής Απελευθέρωσης της Αλγερίας. Στη συνέχεια πήγε στην Γκάνα και έγινε ο κύριος σύμβουλος του Λουμούμπα. Επιβλήθηκε ως συγγραφέας το 1952 με το δοκίμιό του Μαύρο δέρμα, άσπρες μάσκες, όπου αναλύει τις κοινωνικές συνέπειες της αποικιοκρατίας. Άλλα έργα του είναι: Η κοινωνιολογία μιας επανάστασης, To 5o έτος της Αλγερινής Επανάστασης (1959), που είναι και αυτά μελέτες για τη δυνατότητα κοινωνικής αποκατάστασης κατά τη διάρκεια της μάχης για την ανεξαρτησία. Eπίσης: Οι καταδικασμένοι της γης με πρόλογο του Ζ.Π. Σαρτρ (1961), Για την αφρικανική επανάσταση και Πολιτικά γραπτά, που εκδόθηκαν μετά τον θάνατό του (1964). Ο Φ. ονομάστηκε «νέος Λένιν» και το έργο του διαβάστηκε με πάθος ακόμα και στις ΗΠΑ μέσα στα γκέτο των μαύρων, καθώς επίσης και σε όλο τον Τρίτο Κόσμο. Πέθανε σε ηλικία 36 ετών πριν προλάβει τη συνθήκη του Εβιάν (19 Μαρτίου 1962), που απέδωσε στην Αλγερία την ανεξαρτησία της.